شایعه سازان و تخریب گران را به خوبی می‌شناسم و میدانم که چرا تا این حد از این دولت کینه دارند و عصبانی هستند و البته به آنها حق می‌دهم؛ از کسانی که دولت نهم منافع نامشروعشان را تهدید کرده است انتظاری جز هزینه کردن‌های بی‌حد و حساب برای تخریب دولت نمی‌رود.
محمود احمدی نژاد، رییس جمهور در جدیدترین به روز رسانی وبلاگ خود که ساعت 3 با مداد شنبه 9 خرداد 88 انجام داده است علاوه بر توضیح درباره علت تاخیر در به روز رسانی وبلاگ خود به مسائلی پیرامون انتخابات آینده ریاست جمهوری اشاره کرده است.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
ایام سوگواری فاطمیه را به پیشگاه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و تمامی محبان حقیقی ایشان تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال می‌خواهم که همه ما را از رهروان آن وجود نورانی و پاک قرار دهد. ان‌شاء‌الله
مدت‌ها بود فشردگی برنامه‌های کاری اجازه نمی‌داد که در کنار مطالعه و بررسی دیدگاه‌های مردمی در این پایگاه، یادداشت جدیدی منتشر کنم. نوشته‌هایی داشتم، اما فرصتی مناسبی دست نمی‌داد تا آنها را برای انتشار آماده سازم.
فرا رسیدن ایام انتخابات، موجب شد تا به درخواست‌های مکرر مخاطبان و رسانه‌هایی که در این مدت همواره لطف داشته‌اند و خواستار فعالیت بیشتر این پایگاه بوده‌اند عمل کنم.
از طرف دیگر حقیقت این است که امکانات مالی برای هزینه‌های تبلیغات انتخاباتی ندارم و شخصاً نیز از قبول کمک‌های مالی انتخاباتی به لطف خدا خودداری کرده‌ام و اصولا اعتقادی به این هزینه‌های هنگفت و سرسام آوری که امروزه شاهد آن هستیم نداشته و ندارم. ستاد شخصی انتخاباتی هم ندارم. لذا شاید این پایگاه مجازی، در کنار فرصتی که صدا و سیما در اختیار نامزدها قرار می‌دهد مناسب‌ترین رسانه برای پاسخ به سوالات و اعلام دیدگاه‌ها و برنامه‌ها و گزارش عملکردها باشد.
از این رو بنا دارم به امید خدا در این فرصت باقی مانده تا انتخابات وقت بیشتری را صرف انتشار مطالب جدید کنم.
در عین حال میدانم که مردم فهیم کشورمان، از من انتظار ندارند مانند سایر نامزدهایی که از مدت‌ها قبل به امر انتخابات مشغولند، با فراغ بال و خیالی آسوده بر انتخابات متمرکز شوم، چراکه نمی‌توانم به خود اجازه دهم بواسطه انتخابات، خللی در امور جاری کشور و انجام وظیفه دستگاه اجرایی حاصل شود. امیدوارم مردم بزرگوارمان عذر مرا در این زمینه بپذیرند.
اکنون مایلم در ادامه نکاتی را درباره انتخابات متذکر شوم و برای روزهای بعد هم گفتنی‌ها بسیار دارم که اگر عمری بود با شما در میان خواهم گذاشت.
***
رقابت‌های انتخاباتی در یک نظام الهی و آرمانی، به لحاظ روش‌ها و منش‌ها و اهداف و انگیزه‌ها، با مبارزات انتخاباتی در نظام‌های لیبرال تفاوت مبنایی و ماهوی دارد.
تمسخر و تخریب و دروغ و فریب، اگرچه در دنیای امروز از طرف بسیاری از سیاستمداران جهان به عنوان ابزارهای مناسبی برای کسب قدرت شناخته می‌شوند، اما هیچ انسان آزاده‌ای باور نخواهد کرد که از این حربه‌ها برای خدمت به خلق بهره‌برداری شود.
باید از خود بپرسیم که در یک نظام دینی نامزدها با کدام انگیزه با هم رقابت می‌کنند؟ و اساساً رقابت بر سر چیست؟ آیا برای پیروزی از هر روشی می‌توان بهره برد؟ آیا امکان دارد نامزدی با هدف خیر پا به عرصه رقابت گذاشته باشد اما برای جلب اعتماد مردم و کسب آرای آنان به هر روش غیر اخلاقی متوسل شود و خدا را ناظر بر رفتار خود نبیند؟ مگر نه این است که در اندیشه دینی هدف وسیله را توجیه نمیکند؟
برایم سخت است که باور کنم افرادی برای رضای خدا و به قصد خدمت به مردم و رفع مشکلات آنان و یا به هر عنوان وارد عرصه انتخابات شوند ولی اخلاق را زیر پا گذاشته و دانسته دروغ بگویند و بدون هیچ خط قرمزی به دیگران تهمت بزنند.
چرخش برخی چهره‌ها و شعارها نیز برایم جالب است. جای بسی خوشحالی و در عین حال تعجب است که برخی سیاسیون که تا دیروز شعارهای عدالت طلبانه این دولت را به سخره می‌گرفتند امروز هر کدام در گرد یکی از نامزدها به تکرار همین شعارهای مردمی متوسل شده‌اند. امیدوارم که این مواضع جدید از سر صداقت و پشیمانی باشد و خدای ناکرده اغراض دیگری در میان نباشد.
اینکه اکنون برخی سیاسیون شعارخدمت به محرومان سر می‌دهند، و پس از اهانت‌های سخیفی که در سال‌های قبل به دینداران و مراجع شد، امروز به یاد معنویت و مراجع عظام افتاده‌اند فی نفسه دستاورد مبارکی برای ملت است، اما فراموش نکنیم که در منطق اسلامی هیچگاه هدف وسیله را توجیه نمیکند.
اگر فعالین انتخاباتی و رسانه‌ای در این مسیر مقدس، بداخلاقی را ترویج کنند، آنگاه بزرگترین خیانت را به فرهنگ و اخلاق عمومی جامعه روا داشته‌اند و واضح است که خیانت هرگز نمی‌تواند مقدمه خدمت باشد.
باید به جای توسل به دروغ و تخریب و نا امید کردن نسل جوان کشور که هزینه فرهنگی سنگینی را به جامعه فرهیخته و انقلابی ایران تحمیل می کند، از ابزارهای صحیح و منطقی رقابت و گفتگو بهره برد.
چرا عده‌ای حتی دستاوردهایی را که دشمنان ما را وادار به اعتراف به عظمت و توانایی ملت ایران کرد منکر می‌شوند و این افتخارات غرور آمیز را وارونه جلوه می دهند؟
چرا گروهی اصرار دارند فضای انتخاباتی کشور را با دروغ و تهمت و ناسزا بیالایند؟ چرا نمی گذارند مردم دوستانه سلیقه‌های مختلف خود را به معرض رقابت بگذارند؟ تخریب گران مطمئن باشند که این شیوه های غیر اخلاقی در جامعه اخلاقی ایران نتیجه معکوس خواهد داد.
مگر نه این است که انتخابات در کشور ما حقیقتا یک جشن ملی و عرصه نمایش شور و شعور و حماسه است؟ این حقیقت افتخار آمیز همان چی%